Pieśń syreny- Alexandra Christo

„– A ty weźmiesz serce księcia – stwierdziła. – Tego o pięknym obliczu.

– Jego twarz nie ma znaczenia. – Puszczam jej dłoń. – Zależy mi wyłącznie na sercu.

– Masz tyle serc. – Jej głos nabiera anielskiego brzmienia. – Wkrótce 

nie będziesz miała gdzie ich schować.

Oblizuję wargi.

– Może i tak – przytakuję – ale księżniczka musi mieć swojego księcia.”

Temat syren zdecydowanie podbił tegoroczne wakacje. Początkowo byłam mocno przeciwna, bo bajki i baśnie to nie do końca moje klimaty. Jednak, kiedy w opisie zauważyłam nutkę fantastyki, a pozytywne recenzje tworzyły coraz większy stosik, to się skusiłam. Książka jest prowadzona z perspektywy dwóch głównych bohaterów. Poznajemy dwa różne sposoby na postrzeganie świata, dwie różne tradycje, dwa różne sposoby wychowania. Choć księżniczka Lira i książę Elian są wrogami, to mają bardzo dużo cech wspólnych. Oboje walczą o rodzinę, ideały i honor.

LIRA to młoda kobieta, która wychowana została w żądzy zemsty. Tak naprawdę nie wie, o co toczy się walka i o co toczy się zemsta, ale chce być dobrą następczynią królowej. W jej głowie jest jednak wada: chce zadawać pytania. Zastanawia się, czy to wszystko jest potrzebne, skąd to wszystko się wzięło. A bezwzględna królowa nie chce, aby ktokolwiek wnikał głębiej w tą wiedzę. ELIAN to młodzieniec, który zamiast wygodnego, pałacowego życia, wybrał statek. Polowania na syreny brzydzą go ze względu na zadawane okrucieństwo, ale są dla niego bohaterską misją: obroną własnych krain. Włada wieloma językami oraz jest inteligentny. Jego los zmienia się, kiedy ratuje kobietę na środku oceanu, a ta okazuje się znać język syren, język zakazany. 

Liczyłam, że będzie to typowa i przewidywalna młodzieżówka. Tak się jednak nie stało. Całość ma bardzo ciekawe i zaskakujące zakończenie, a relacja między głównymi bohaterami nie opiera się na dosłownym schemacie hate-love. Mamy tutaj wątek wojny i nienawiści, ale ten etap miłości nie jest tak mocno widoczny i przewidywalny. To, co zasługuje na dużego plusa to rozbudowana psychologia bohaterów: każde z nich jest zarazem inne oraz podobne do siebie. Autorka intryguje i wprowadza wiele elementów zaskakujących, wątków zmieniających fabułę. "Pieśń syreny" to książka, która trzyma w napięciu od początku do końca i sprawia, że opowieści morskie są idealnym miejscem na nasze marzenia i wyobraźnię. Delikatna baśń "Małej Syrenki" zmieniła się w mroczną historię pełną intryg i zabawnych dialogów. Bawiłam się świetnie i zdecydowanie polecam!

„Powszechnie wiadomo, że syreny są piękne,

ale te, które pochodzą z Keto, należą do królewskiego rodu,

co czyni je pięknymi w wyjątkowy sposób,

nacechowany dostojeństwem zrodzonym z krwi władczyń i słonej wody.

Nasze rzęsy powstały z okruchów gór lodowych,

a wargi ubarwiła krew żeglarzy.

Aż dziw, że potrzebujemy pieśni, by kraść ich serca.”

Za egzemplarz dziękuję: