Nieoficjalny przewodnik po Grze o Tron- Kim Renfro

"Wieczorem 2 czerwca 2013 roku przed nieświadomymi widzami telewizyjnego serialu

 otworzyła się nagle otchłań bólu i rozpaczy. Miliony fanów Gry o Tron spędziły 

z górą dwa lata, obsesyjnie rozmyślając o okrutnej polityce Westeros".

Ten nietypowy przewodnik to książka skierowana do fanów (czy po prostu widzów) serialu, którzy poznali już wszystkie jego odcinki. Autorka zaznacza bardzo wyraźnie, że jest tam pełno spoilerów i nie powinno się czytać tej treści przed zakończeniem oglądania. Kim na samym początku przedstawia nam krótko swoją historię z tą serią, początki George R. R. Martina oraz początki serialu, w tym głównych aktorów z tej produkcji. Wszystko to zdradza nam ciekawe smaczki, które umknęły fanowi średniego poziomu na przestrzeni tych sześciu lat. 

Niezwykle mocno spodobał mi się rozdział piąty pt. "Gdzie w naszym świecie leży Westeros?". Nie miałam pojęcia, że mapa tej fikcyjnej krainy opiera się na realnie istniejących miejscach, takich jak Szkocja, Wielka Brytania oraz Irlandia. W tym miejscu poznajemy też niezwykle ciekawą historię na temat tego, czym autor książek zainspirował się w tworzeniu Wielkiego Muru. W ten subtelny sposób autorka połączyła kwestię związaną zarówno z serialem, książkami, jak i samym Georgem Martinem. Niestety następny, szósty rozdział pt. "Autentyczne pieśni lodu i ognia" nie wywołał we mnie aż takiego entuzjazmu. Analiza tego, jak kompozytor Ramin Djawadi tworzł muzykę to poszczególnych momentów to nie było coś, co ujęło moje serducho. Być może Was ten temat zainteresuje w większym stopniu!

Dalej było zdecydowanie to lepiej, gdyż następuje mój ulubiony, bardzo dopracowany, siódmy rozdział przewodnika. "Słowa to wiatr: najwspanialsze chwile w historii serialu" pokazują, jak twórcy za pomocą słów przekazywali charaktery postaci, ważne kwestie polityczne, czy zmiany zachodzące w tym uniwersum. Znajdziecie tam z pewnością wiele ciekawych wypowiedzi, które z pozoru wydawały się być normalną rozmową, a po przeanalizowaniu całości okazuje się, jak duże miały znaczenie. Przykład? Już daję!

"Wszyscy muszą umrzeć. My jednak to nie wszyscy".

(Daenerys Targaryen, sezon 3, odcinek 3: Ścieżka kar)

Daenerys odrzuca maksymę "Valar morghulis" (co w język powszechnym znaczy "Wszyscy muszą umrzeć" w chwili, gdy jej wątek nabiera rozpędu. Matka Smoków musi zdobyć w Astaporze armię Nieskalanych i wydaje się, że nic nie powstrzyma jej przed osiągnięciem wszystkiego, czego pragnie. Nawet zapowiedź nieuchronnej śmierci. Choć te dwa zdania wypowiedziane przez Daenerys są na granicy złego smaku i budzą skojarzenie ze słynną sceną z Władcy pierścieni, gdy Eowina mówi "Nie jestem mężem!" zanim zabije wodza nazguli, choć widzimy uśmieszek zaskoczonej Misanei... Mimo to ta scena nigdy nie przestanie nas zachwycać. 

(fragment przewodnika, strona 123).

Na moją uwagę zasłużył również rozdział dziewiąty, poświęcony teoriom fanowskim i kontrowersyjnym rozstrzygnięciom. Tam zdecydowanie odnajdzie się każdy z nas, który choć trochę "główkował" nad losami poszczególnych postaci i próbował zgadnąć, jak potoczą się dalsze losy Westeros. Jedno jest pewne: Kim Renfro zdecydowanie pokochała sagę Pieśni Lodu i Ognia oraz zrobiła bardzo duże rozeznanie w tym temacie. Pasję, zainteresowanie i serce autorki tej przewodnika czuć w każdym napotkanym fragmencie. 

Całość wykonana jest w sposób niezwykle precyzyjny i przemyślany. Byłam zaskoczona tym, jak bardzo zainteresowała mnie ta książka, wewnętrznie chyba naprawdę bałam się, że napotkam tu suche fakty, które mnie zanudzą. Kim pisze w sposób prosty i przykładowy, co daje nam wprost ciekawe informacje, a nie wymaga główkowania i domysłów. Teksty ułożone są w taki sposób, że poznajemy wszystkie smaczki w dość chronologiczny, zrozumiały i logiczny sposób. Co Wam powiem: według mnie to nie jest książka "na raz". Po obejrzeniu całej "Gry o Tron" takie ciekawostki świetnie czyta się partiami, być może najlepiej po jednym rozdziale. Jeżeli ta tematyka Was interesuje, to raczej nie siadajcie do lektury jak do typowej książki, ogrom informacji może spowodować u Was przesyt materiałem. Ogromnym plusem jest też wydanie powieści: ciekawa grafika, twarda oprawa i uszlachetnienia w tekście. Wygląda świetnie na półce, jak i w środku. Czyżby idealny pomysł dla siebie od siebie, albo przyjaciela?

"Razem z Jonem przyglądamy się z bliska puntowi wyjścia i patrzymy w przyszłość

 wzrokiem pełnym melancholijnego optymizmu. Jon był pieśnią lodu i ognia.

 Nigdy już nie ujrzymy drugiego takiego jak on".

Za egzemplarz dziękuję: